Op vele plaatjes kunt u al klikken, zodat het verhaal tevoorschijn komt. Op den duur op allemaal.
In 1984 besluit Anton, om de kunsthandel te verlaten. Hij wordt teveel tegen-gehouden als artiest. Zijn missie is, om rijkdom van geest uit te dragen, maar zijn kunst wordt gezien als geldbelegging. Zij zien liever niet meer dan 3 afdrukken van een ets, want dat verhoogt de waarde.
In Februari 1984 legden wij kleden op de oprit voor ons huis. Daar werden etsen op gelegd, die door stenen op de hoeken vastgehouden werden, zodat ze niet zouden wegwaaien. De verkoop liep erg goed. | |
---|---|
85 Wagenpark | |
Ton begint het erf steeds meer te overdekken. Overal naast en tussen de bestaande gebouwen ontstaan bouwsels van palen, planken en plywood. | |
De nieuwe constructies worden aangekleed met Perzische tapijten. | |
Ton koopt bijna de hele voorraad kasten, tafels en wat al niet van een meubelhandelaar. Het zijn vooral meidenkasten en dergelijke. We schilderen ze wit, want al dat bruin leeft niet prettig. Maria voorziet ze van kleur. | |
87 Petra | |
95-05 Anton werkt | |
1998 Een computer in Den Ilp | |
1999 "IK", serie zelfportretten met klei | |
In de nacht van 8 op 9 April 2005 overlijdt Anton. |