Op vele plaatjes kunt u al klikken, zodat het verhaal tevoorschijn komt. Op den duur op allemaal.
Anton Heijboer (toen nog met ij) werd op 9 Februari 1924 geboren op Pulau Weh. Het is een klein eiland bij de noordpunt van Sumatra, tegenover Sabang, dat op Sumatra zelf ligt. Zijn vader Johannes werkte bij de Shell als technisch tekenaar. Op Puluh Weh lag de haven waar schepen konden bunkeren en eventuele reparaties konden laten uitvoeren.
In Maart 1974 kwam Marike, het derde meisje. Zij was fotomodel en mannequin. | |
---|---|
Leven met meer vrouwen ging niet zomaar vanzelf. Marike en Joke hebben eerst twee jaar op schepen gewoond. De Beto was een "steilsteven". Marike doopte haar schip Helena. | |
Dan in Maart 1975 Joke, buschauffeuse. Joke noemde haar schip, een klipperaak, Maria. | |
Beide schepen hadden onderhoud nodig, en Ton gaf allebei de taak om het vlak (de bodem van binnen) in zijn geheel schoon te maken en in de olie te zetten... Als je niet volledig overtuigd bent, dat je bij hem wilt zijn, dan neem je zo'n taak niet op je schouders. | |
76 Domitilla. Omdat zij nooit antwoord gaf op Anton's brieven, maakte hij inplaats daarvan schilderijen. | |
1977 De oplossing van bezit. Oprichting VOF-Heyboer M.L. | |
78 Herbeleven van systeem.Anton maakt een periode door van herbeleven van de weg die hij gegaan is. | |
In 1982 kwam Petra op bezoek. In 1987 zou ze haar galerie in Laren verkopen en bij ons aan de overkant een nieuwe galerie beginnen. |