Dit is het systeem in zijn uiteindelijke vorm. Anton moest de structuur terugvinden vanuit het eind (punten 5 en 6), waar hij terecht gekomen was. Maar die structuur begint aan de andere kant, waar door een evenwichtig begin (punten 1, 2 en 3) ook een evenwichtig eindresultaat kan ontstaan.

Punt 2 en 3
Het begint bij de twee polen van krachten. De vader en moeder, licht en donker, yang en yin, denken en doen, warm en koel, hard en zacht. Hij noemde ze punt 2 en 3. Alle schepping ontstaat uit twee polen.

Punten 2+3 -> 1
Want punt 1, dat is het nieuwe wezen dat ontstaat uit deze polen. Anton noemt ze de vader en de moeder. Zijn systeem is echter gericht op het wezen, dat de mens in oorsprong is. Dit wezen is het werkelijke begin, het eerste ontstaan.

2-cirkel en 3-cirkel
Dit wezen ervaart de polen als oerbegin, vader als god of relativiteit en moeder als zuiverheid (onschuld) en bescherming. Als de ‘echte’ vader en moeder, of polen, teveel tekortschieten, de negatieve ervaring te ernstig is, dan wordt de kracht naar de oer-beelden toe extra groot. Te groot. Anton heeft altijd gezegd, dat zijn werk voortkwam uit de haat.

Punt 4 –> 5 en 6.
Als de mens in staat is deze krachten door het lijdensvermogen te verwerken, ontstaan punten 5 en 6, de uitersten die een mens aankan als vermogen. Punt 5, het uiterst manlijk mogelijke, en punt 6, het uiterst vrouwelijk mogelijke. Als de kracht van de haat te groot was om te verwerken, worden ook de punten 5 en 6 te groot: te hoog: waanzin. Te diep: krank-zinnigheid.

Punt 7 –> 8 en 9. Het systeem is nu compleet.
Er ontstaat uit deze twee uitersten door het eigen creatieve vermogen een nieuwe reflectie, die tot wijsheid en verleiding wordt. Punt 7 is de artiest, maar ook het schuldgevoel, het vermogen om denken en voelen bijeen te brengen. Daardoor wordt het  mogelijk om 5 en 6 te “zien”, zonder er door verzwolgen te worden. Wijsheid, punt 8, als verstand en Verleiding, punt 9, als gevoel, zij zijn voor de mens leefbaar