Anton Heyboer^®

 

 

 "IJmuiden" (of "Roet-litho")

terug naar werk uit 1953

 In Drenthe ontmoette Anton Jan de Weert, die daar schoolmeester was. Verscheidene jaren later kreeg Jan een baan in Santpoort, een dorp dicht bij Haarlem. Ton woonde toen weer in Haarlem, en ze ontmoetten elkaar weer, toevallig, op straat.

Ton was op zoek naar een manier om afdrukken te maken, maar hij had geen pers. Hij had wel twee litho-stenen. Ze zijn vierkant, ongeveer 80 x 80 cm., 8 cm. dik, de bovenkant is heel glad gepolijst. Je kunt er op tekenen met iets wat vet bevat. Vervolgens maak je de steen nat en smeert hem in met inkt. Waar hij vet is, houdt hij de (ook vette) inkt vast, waar hij nat is, stoot hij haar af. Insmeren met Arabische gom maakt dat dit proces nog beter verloopt.

Dan leg je het papier op de steen en draait ze samen door een lithopers. Ton had geen pers. Hij kraste twee boten in een hoek van de steen. Bij gebrek aan inkt, haalde hij een lap door de schoorsteenpijp, en smeerde het roet over de steen. Vervolgens werd het teveel afgeveegd, net zoals bij het drukken van een ets. Hij legde er papier overheen.

Jan bedacht een manier om het toch af te drukken: Anton had een rubber hamer, daarmee kon hij overal op het papier timmeren, waardoor het in de lijnen op de steen gedrukt werd, en de inkt daaruit opnam.

Ton signeerde het "Anton Heyboer 1953, voor Jan de Weert".