Anton Heyboer®
Leven als kunst
kunst als leven
Na de oorlog werd Anton zielsziek. De oorzaak was een combinatie van teveel eenzaamheid in zijn leven, de oorlog en ondervoeding. Door de relatieve veiligheid van een cel slaagde hij er in, zichzelf te genezen. Dat lukt alleen als je grotere waarden kunt vinden, dan de waarden die in de loop van je leven tekort schoten. Anton en religie
Tentoonstelling in 2014 in "Museums" in Vledder.
Inplaats van de menselijke liefde de goddelijke liefde, inplaats van menselijk leed, het wereld-leed.
Tot het moment van zijn instorting wist Anton heel weinig van geloof en religie. In de cel kwamen deze beelden met een buitengewoon grote kracht op hem af. De onschuld, die overeenkomt met de Maria. De relativiteit met God. Het lijdensvermogen met Christus. Als er beelden voorhanden waren, vulden ze deze waarde in. Als er geen beeld was, maakte of vond Anton er zelf een. De steen werd symbool van de ziel, de staande staf werd symbool van het geweten.
In de ets hiernaast, "de Gelijkwaardigen" uit 1954, zijn een aantal van deze beelden bijeengebracht. De staande staf van het geweten wordt, samen met de horizontale staf van het leven, aangereikt door een liggende vrouw, tot het kruis. Al deze beelden bezitten een eeuwige waarde, zij zijn de waardigen - gelijkwaardigen.
Deze ets dateert uit 1985, 30 jaar later. Ook hier mythologische beelden. Het dier met een aureool: de natuur, vooral de passie, die zich laat bedwingen. Daarnaast de vrouw, die dit aan het kind toont. Bovenin het rad van eeuwigheid, de tijd die in cycli beweegt. De ets is gebaseerd op de Indiase vlag.
Een grote serie tekeningen uit 1987 op rijstpapier, vooral over de vrouw en Christus.