Het zijn de symbolen die de wereld van de essentie vormen. De ondergrond van alles wat de mens ervaart en voelt en denkt.

  Zoals de kleur rood:
"The red is a passing
no touching
only beeing"

  (Het rood is leven door aan de materie voorbij te gaan: dus leven zonder zich te binden, zonder aan te raken, alleen maar zijn)

  In the individuality there is still no time
There is still no life. There is only the living beeing.
Life started in relation. This is the beginning of the form and the death of the conscience of the beeing.
The conscience of living takes the place this is the conscience of circumstance and relations called time and for time comes other times this makes the death
The conscience of the living beeing is conscience of eternity there is no death in that no time no beginning no end
This is the living
It is the conscience of the spirit itself.

('Life' of 'living' is hier het leven in de wereld, 'living beeing' is het wezen zelf. In sommige andere etsen splitst Anton de twee in 'wereld' en 'leven'. De punten 1 t/m 3 horen bij het wezen, de punten 5 t/m 9 bij de wereld.)

  De ets met al zijn symbolen en teksten is hier te zien.