Dit is de allereerste foto. Het had net geregend, alles glom.

 Maria was naar de kippen gelopen, en kwam Anton tegen op de terugweg. Nog niet gewend aan camera's - we leefden toen erg afgezonderd. Ze weet niet goed, of ze het hek wel kan opendoen, of het de bedoeling is dat ze op de foto komt.

 Toch maar opendoen...

 Maar ja, en dan? Als er zo'n apparaat op je gericht wordt...

 Ons erf ligt in het moeras, dus je moet paden maken van stevig hout, om niet weg te zakken. Van voor naar achter liep dit pad van bielzen.

 Het went, camera's. Na een tijdje gingen we gewoon door met ons leven, ook al werden we gefotografeerd. Foto's zoals deze, waarop we allemaal in de camera keken, werden zeldzaam.

 Maria en Anton, een jaar later. Anton is nauwelijks zichtbaar in de schaduw. Het huis is eigenlijk een stal, met kleine halfronde raampjes, waar smalle bundels licht naar binnen vielen.

 En dan, op 18 Mei 2016, in het Noordhollands Dagblad. Het derde van een serie van vier artikelen. Het laatste verschijnt op 25 Mei.