Soms krijgen we een vraag, of een werk van Anton gebruikt mag worden voor een boek-omslag, een etiket of iets dergelijks. Deze keer was het een vraag voor de kaft van een dichtbundel. We hebben toestemming gegeven, en de dichter, Alexander Kops, heeft een werk uitgezocht, dat hij geschikt vond. De tekening van vier vrouwen hierboven. Het resultaat:

Ik zet hieronder een gedicht uit de bundel, dat voor Anton zeer herkenbaar zou zijn geweest.
Hij voelde zonlicht ook als te hard, als slecht te verdragen. Hij zocht het duister en de afzondering.

De jongen in het gekkenhuis

De jongen in het gekkenhuis wil niet meer slapen, hij
heeft zijn nachtuniform al verzopen in het toilet.

De klitten in zijn haar doen hem verlangen naar de dwangbuis, de
houdgreep van het schreeuwen om hem heen en vanbinnen.

Een lijntje zon valt tussen de lamellen door aar binnen...,
nog niet eerder heeft het licht hem zo beschadigd.