De “kip” van Anton Heyboer is eigenlijk een haan: de verkondiger. Voor Anton vooral de verkondiger van de waarheid. Maar je kunt het net zo goed een oervogel noemen, want het is een archetype, een van de aangeboren beelden van de mens, maar ook van veel dieren. Ieder dier voelt dat er gevaar dreigt, als het ineens stil is in het bos en je geen vogels meer hoort. De vogel is daardoor ook een beeld van de vrije geest: in staat om te vliegen en vaak kleurrijk.
Anton over de haan: Ik was daar in de olijfgaard en ik zag dat de mens de hoge geest zal verraden voordat ik driemaal gekraaid heb” “Met de haan breng ik de boodschap van de formule van de bevrijding. Het gaat er om die formule trouw te blijven. Om de haan te zijn en niet de mens die ontrouw kan zijn”
Anton signeerde zijn etsen vaak op de zinkplaat met een haantje met een ei in zijn buik. Het haantje is de artiest, de creativiteit die de seksualiteit niet tot voortplanting gebruikt, maar om te creeëren.
De taak van de haan is "heilig", zijn boodschap heeft met de diepste waarden in het leven te maken. In deze tekening op molenpapier heeft hij een cirkel om zijn kop als teken hiervan. Tekst: "Three thimes I called for he treated as human". (treated = betrayed)
Affiche van een tentoonstelling in Galerie Espace in 1963.