Anton Heyboer^®

Waarschijnlijk Ton's de tweede tentoonstelling. Hij had een keer werk opgehangen bij een kolenboer uit de straat waar hij woonde. Of dat nog in de Zonnesteeg was, of in Klein Heiligland is niet bekend. Niemand kocht iets. Anton heeft toen een vurige rede gehouden: als iedereen fl.1,- bijdroeg, zou hij als kunstenaar in staat zijn om te leven. Maar ook toen gebeurde er niets.

Robert (spreek uit Robèrt), die in dit artikel genoemd wordt, verscheen zomaar midden in de nacht aan Anton's bed. Hij had 'gevoeld' dat hij daar nodig was. Anton lag al de hele nacht verstijfd, niet in staat zich te bewegen. De volgende dag vroeg hij om opname in Santpoort. Robert heeft de hele weg naast hem gelopen, met een hand op zijn rug en de andere voor zijn borst, om hem kracht te geven. Als Anton hem later noemde, was dat als "Robert de mysticus".

't Luifeltje, Groot Heiligland 15

De luifel is nu weg: monumentenzorg vond hem niet 'origineel'. Henk van der Linden, een kunstenaar die lid was van Kunst Zij Ons Doel, had de luifel van een slager, oorspronkelijk had er een varkenskop op gezeten. Hij had er om toeristen te trekken het jaartal 1650 op geschilderd (uit later onderzoek bleek het huis veel ouder).

In 't Luifeltje zijn heel lang geen exposities geweest, alleen in de jaren 1949 en 1950. Er hebben wel een paar nu bekende kunstenaars geëxposeerd, waaronder André Volten.

Ton en een aantal andere kunstenaars hebben zich later afgesplitst uit "Kunst zij ons doel". Zij hebben samen "de Groep" opgericht.