We leefden al vele jaren buitengewoon eenvoudig. Vanaf het begin in Den Ilp. 1961, hadden Anton en Maria hun huis al ontdaan van alle moderne luxe. Er was geen bad, geen centrale verwarming, geen meubels. Ze zaten op kistjes en sliepen op zelf-getimmerde bedden van planken, die ze uit het Noordzeekanaal haalden. Wit gebleekt en glad geschuurd door zon, wind en water. Ze bakten zelf hun brood. Toen Lotti kwam, werd er een groentetuin aangelegd. Ook kleding was uiterst eenvoudig.
Lotti deed de boekhouding, alles op papier met een telmachientje. Maar rond 1995 ontdekte ze, dat er andere mogelijkheden waren - computers. Dat was in hun leven ondenkbaar. Toch zou het heel veel saai werk veel makkelijker maken. Dus Lotti en Joke bedachten een oplossing. Toen een van de belasting-gidsen niet meer op papier verscheen, maar alleen nog electronisch, regelden ze alles, dat een computer bestellen alleen nog maar een kwestie van 1 telefoontje zou zijn. Vervolgens gingen ze naar Anton en vertelden over de belasting gids.
Binnenkort zou het steeds lastiger worden, om de moderne tijd nog in te halen. Omdat het met iets belangrijks te maken had - belasting betalen had met overleven te maken, als je daarin tekort schoot, kreeg de maatschappij macht over je - stemde hij toe in een computer.
De volgende dag kwam hij er op terug. Maar het telefoontje was al gepleegd, de computer was al onderweg. Hij moest lachen. "Jullie vrouwen zijn wel slim". Dus de computer kwam er.
In het begin kostte het hem wel moeite. De computer heeft 2x in de container gelegen, maar mocht er toch elke keer weer uitgevist worden.
Later werd hij er toch wel blij mee. Hij kon in de website zien, dat hij in zijn leven het een en ander had gepresteerd. Dat vond hij leuk.