Anton vond een stapel zeemleren lapjes. Ze waren niet bedoeld om op te tekenen, maar om er glas mee schoon te maken. Hij vond het prachtig materiaal, vooral voor Oostindische inkt, en speciaal voor oude beelden, herinneringen.

 Hij maakte veel tekeningen op molenpapier. Vooral de kip in slechts een paar lijnen, hierdoor kon hij in een soort meditatie of trance werken, terwijl tegelijkertijd Petra's winkel van werk werd voorzien.