Anton Heyboer^®

 �Geest en natuur� (of De dood van het individu)
Gouache met liggende man, dier, onschuld en uitgebreid systeem, 1984

 Eind 70-er jaren. maakte Anton veel tekeningen met deze zelfde liggende figuur, maar dan zonder kruisjes, en met grote ruiten er doorheen: �man tied up gets his function�. Hij voelde zich lamgelegd en accepteerde dat dat nu eenmaal zo was. Het had te maken met drie vrouwen, wat te statisch was. Hij moest daar een uitweg uit vinden. Korte tijd later kwam Joke, de vierde vrouw, waardoor de stilstand opgelost kon worden.

 In de 80-er jaren lukte dat � door zijn ego los te laten. In deze tekening is hij vrij en boven in de tekening in plaats van, zoals eerst, onderin.

 De ruiten omvatten wel nog steeds de natuur: het dier (de natuurkrachten), en de boompjes (de natuur als leven). De discussie is ge�indigd: in de cirkel links, waarin altijd twee figuurtjes geknield tegenover elkaar zitten, is een van de twee verdwenen.

 Ook is er nu de onschuld, de cirkel rechts, met het devote figuurtje. De handen gevouwen �handen zonder handelen� en geknield �voeten zonder te staan�. De tegenpool van het ego.

(Ik heb helaas geen grotere foto)