Toen Anton dit schilderijtje maakte, was hij nog niet gewend om met een penseel of kwast te werken. Hij deed wat etsinkt in de palm van zijn linkerhand, en tekende met een lucifer, waar hij wat van deze inkt op deed. Inkleuren deed hij met zijn vingers, die ook van de benodigde kleur werden voorzien met behulp van wat pigment-mengsel in de palm van zijn andere hand. In dit doekje gebruikte hij dus al olieverf, maar nog heel voorzichtig.

Anton schilderde of tekende meestal rechtstreeks op het doek. Hij schilderde dus niet eerst een witte ondergrond (het linnen komt wel geprepareerd uit de fabriek: er wordt een heel dunne witte laag op gespoten, zo dun en doorzichtig, dat hij de structuur niet verandert). Het gevolg daarvan is, dat alle lijnen en kleuren levendig blijven, een kleur wordt nooit een effen vlak, een lijn loopt nooit egaal door.