"De zeven stenen"

1965

 Serie etsen, allemaal vanuit dezelfde etsplaat. De eerste vier zijn bijgetekend - een gedeelte verwijderd - een deel losgeknipt en er op een andere manier bij gedrukt -

 Maria zegt "De grote H betekent 'zelf Houden', maar het kan ook de H van Heyboer zijn. Het was het teken om aan te geven dat dit eigen collectie zou blijven. Alleen gebeurde dat niet. Als het wat verder terug lag in de tijd, mocht het ook wel weer verkocht worden. Tenslotte was de bedoeling van het werk om het te tonen, de mensen te leren, om ze de waarden van het leven te laten zien.

 Voor Anton waren stenen erg belangrijk. Hij had in Haarlem Andre Volten ontmoet, een beeldhouwer, die gefascineerd werd door stenen. Van hem hoorde Anton dat er rolstenen waren, stenen die in kalkrotsen waren ontstaan, in zee terecht gekomen en door het water rondgeslepen. Ze waren voor hem een beeld van de ziel, die ook door de elementen rondgeslingerd werd en geslepen. De harde gedeelten bleven glad en bol, de zachtere kregen een "huid", een gerimpeld oppervlak met talloze putjes en groeven.