Anton Heyboer®

Anton Heyboer

 

Leven als kunst
kunst als leven

Anton Heyboer

1960-1973
1924-1950
1951-1959
1974-1983
1984-2005

Anton verlaat de stad en vestigt zich in Den Ilp

In 1960 komt Anton Maria tegen. Het betekent een ommekeer. Hij is eigenlijk niet geschikt voor een leven tussen de mensen, hij gaat er langzaamaan in ten onder. Alles wat hij doet, is te groot, te veel, te erg.

Hij rookt vele pakjes shag per dag, als hij drinkt, drinkt hij veel te veel. Elke nacht zit hij in de Kring, de kunstenaars societeit, en gaat pas weg als er afgesloten wordt. Maria brengt structuur in zijn leven.

 

Anton werkt veel, ook omdat er interesse getoond wordt. Een afdruk van deze ets is in de collectie van het San Francisco Museum of Art.

 

1960, Anton ontmoet Maria. Samen verlaten zij Amsterdam. Eerst naar Ouderkerk aan de Amstel, in een schuur op het erf van een boer. Dan kopen zij een eigen huis in het landelijke Den Ilp, vlak boven Amsterdam.

 

Van 1956 tot 1964 heeft dr. Jan Piers een archief aangelegd van al het werk dat Anton maakte. Hier ziet u een impressie van dit archief.

 

Ingrid Valerius

In 1964 komt er een tweede meisje in het leven van Anton en Maria. Ingrid Valerius. Ze is een volbloed Amsterdamse hippie, haar moeder is Tanja van der Geest, of "Tanja van de Lucky Star". Tanja is degeen die Circus Elleboog heeft opgezet.

 

Ingetje eeuwig

Ingrid kon het begrip van "eeuwig" niet bevatten. Ze dacht dat dat vele jaren betekende, en dat benauwde haar teveel. Ze is teruggegaan naar Amsterdam en actrice geworden.
Eeuwig betekent voor Anton "altijd nu".

 

Anton in het Volendams. Na het vertrek van Ingrid kwam er een andere vrouw in het leven van Ton en Maria. Geertje uit Volendam. Anton had besloten dat hij voortaan in visserskleding wilde lopen, en Geertje werd hem aangeraden als een prima naaister.

 

In Maart 1965 kwam er een ander 'tweede' meisje, Lotti. Geboortedatum 21 Dec. 1940... (Ingrid was van 20-12-1941). Alsof het lot zich eerst even had vergist in de geboortedatum. Zij blijft wel. Wordt wel vele keren weggestuurd, maar komt steeds weer terug.

 

In 1973 schaft Anton camera's aan, twee Hasselblads en een aantal Leica's. Dit resulteert in een foto-archief van ruim 25.000 zwart-wit negatieven.